ΠΑΙ ΦΑΝ - ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΛΙΛΙΘ

Μάνα τι θα φάμε σήμερα; 

Είχα δύσκολη μέρα μα όλα ήρεμα 

Έγραψα τόσα πράγματα δεν νιώσαν τίποτα 

Μα σκέφτηκα πως κάτι θα τους μείνει από σήμερα

Μάνα τι θα φάμε αύριο; 

Αν έγραφα για 'σένα δε θα 'φτανε το τετράδιο 

Θα μ' έλεγαν συναισθηματικό και ίσως χαζό 

Αλλά θα σ' έκανα περήφανη από αύριο 

Μάνα τι ειν' όλο αυτό που μ' έφερες; Δεν υπάρχουνε θεοί μονάχα δαίμονες 

Απέχουνε τόσο πολύ από αυτά που με 'μαθες 

Αλλά μπορείς να πεις πως πέτυχες 

Μάνα γιατί κλαις σιωπηλά; 

Μήπως είχες κανα θέμα στη δουλειά; 

Ξέρω είναι δύσκολα και χρωστάμε πολλά 

Να μου μαθες τι φράση "όλα θα πάνε καλά" 

Μου έσπασε τη μύτη το φαγητό που κεντάς 

Έλα κάτσε και συ δίπλα μου να φας 

Δε θέλω να 'μαι με τους καλεσμένους της βραδιάς 

Κλείνω τα δέκα σήμερα και το χρωστάω σε 'σας 

Σε 'σας Και όταν ρωτάω δεν μιλάς 

Ξέρω είναι απ' τις ερωτήσεις που δεν απαντάς  

Γυρνάς αλλού το βλέμμα σου δακρυσμένα κοιτάς 

Μα είσαι όμορφη για μένα και όταν δεν χαμογελάς 

Είπε η δασκάλα σε όλους να κάνουμε μια περίληψη  

Για ότι μας απασχολεί 

Ήτανε καλή κίνηση 

Ανέβηκα και είπα για σένα τόσα πολλά 

Αλλά δεν είδα σε κανένα πρόσωπο συγκίνηση 

Έγραψα τόσα πράγματα δεν νιώσαν τίποτα 

Μάλλον έπρεπε να τα 'χω πει καλύτερα 

Έπρεπε να 'χω σκεφτεί μια ώρα αρχύτερα 

Πως δεν ήσουν μόνο εσύ που μου 'μαθες τα βήματα

 

Κι όλο κοιτώ τον ουρανό μια μέρα θα τον φτάσω  

Την μέρα που θα βγάλω δύο φτερά και θα πετάξω  

Μέρα που θα σε δω Μέρα που θα χαμογελάσω 

Μια μέρα θα τα πούμε (x2) 

Σε 'χασα μικρός από τα μάτια μου 

Δεν ξέρω αν θα το μάθεις 

Μου λέγαν ότι πηγές για δουλειές και ότι θα 'ρθεις 

Περνάγανε οι μέρες μα δεν ήξερα που πας 

Εύκολα με ξεγελάγαν ήμουνα πιτσιρικάς 

Και κάπως έτσι δεν ρώταγα έμενα μόνο στη σκέψη 

Ήταν αρκετό να τους βγάλω απ' τη δύσκολη θέση 

Κάθε βράδυ ερχόσουνα και ξάπλωνες στη μέση 

Εγώ εσύ και ένα άγχος που μέσα μου είχε δέσει  

Ενώ όλοι φοραγανε μαύρα με 'ντυναν με λευκά 

Γιατί ήμουν η ελπίδα που έδινε χαρά 

Ποιος να αντισταθεί σε αυτή τη παιδική αγκαλιά; 

Που κοιτάει με αθώα μάτια κάθε φορά 

Αυτό το κομμάτι το 'χα γράψει το 99' Σε μια κόλλα Α4, ήταν σαν ζωγραφιά 

Δεν μπορούσες να καταλάβεις απ' την πρώτη ματιά 

Ήτανε σα μουτζουρα, για 'μένα ζωγραφιά 

Όλα θα πάνε καλά 

Όλα θα πάνε καλά 

Και κάθε μέρα όλα διαφορετικά 

Και κάθε νύχτα όλα διαφορετικά 

Πεθαίνουμε 100 και δεν ζούμε καμία φορά 

Δεν χάθηκες ποτέ από τα μάτια μου αυτό το ξέρεις 

Ποτέ από τη σκέψη μου αυτό σίγουρα το ξέρεις 

Ποτέ απ' την ανάσα είσαι ο μόνος που το ξέρεις 

Να με κοιτάς να λες πως μεγάλωσε ο λεβέντης 

Από σήμερα γιος της Λίλιθ 

Από σήμερα ο πατέρας μου ουρανός 

Για πάντα γιος της Λίλιθ Πατέρας μου ουρανος

 

Κι όλο κοιτώ τον ουρανό μια μέρα θα τον φτάσω  

Την μέρα που θα βγάλω δύο φτερά και θα πετάξω  

Μέρα που θα σε δω Μέρα που θα χαμογελάσω 

Μια μέρα θα τα πούμε (x2)